Op 29 augustus 2015 overleed een van mijn grootste inspiratiebronnen, Wayne W. Dyer, op 75-jarige leeftijd. Dyer laat een schat aan materiaal achter, waaronder vele tientallen boeken en films.
Zijn film ‘The Shift’ bracht mij in juni van 2015 naar de Verenigde Staten, waar ik een week verbleef op precies de plek waar de film is opgenomen (bekijk hier de foto’s van die reis). Bijzonder inspirerend.
Andere blogs waarin ik het gedachtegoed van Wayne W. Dyer deel:
- Leven vanuit Lao Tse’s kernwaarden van ons bestaan
- Werken en leven vanuit je missie
- De perfectie van de creatie… waarom wil ons Ego ingrijpen?
Uit al het materiaal dat Wayne W. Dyer achterliet, wil ik je een korte anekdote laten lezen. Ik wil je aan het denken zet over je gedachten. Mijn eigen reflectie typ ik er tussendoor. Ik ben benieuwd naar jouw ideeën!
Hoeveel gedachten passen erin?
Imagine a container the size of a grapefruit, with a lid for the top. Now try to make an educated guess about how many pennies you could store in this container. You might come up with a guess in the neighborhood of three hundred pennies. If I were to ask you, “How many thoughts could you store in this container with the lid tightly sealed to avoid spillover?” you would probably answer, “How could you store thoughts in a container? Thoughts are formless and dimensionless. You cannot store something without physical specifications or boundaries in a container.”
Je gedachten hebben geen vorm, stelt Dyer terecht. Ze zijn niet tastbaar. We weten niet hoe ze er uit zien. Hoe kun je ze dan ergens in opslaan? Hoe kun je ze in je hersenen opslaan? Het zijn geen bits en bites zoals bij een computer. En waar komen gedachten vandaan als je een gedachte ‘denkt’?
Dyer’s volgende vraag: wat is geheugen?
Now ask yourself, “What is memory?” Eventually you have to conclude that a memory is nothing more than thoughts. So where are all those dimensionless thoughts stored, in order for us to recall them as we do? Many people truly believe that memory is stored in the brain, yet the brain is a container about the size of a grapefruit. It is form. Can you store thoughts, which are formless, in a container which is form? Of course not. So what is memory and where is it if it is not stored in the brain? Hang on and we will speculate about this.
Interessant… je geheugen is niets meer dan een verzameling gedachten. Wat kan het anders zijn, het heeft immers ook geen tastbare vorm. Als je deze redenering volgt zoals Dyer doet, zijn ook je geheugen en je herinneringen niet in je brein opgeslagen. En toch kunnen we er bij. Niet altijd even makkelijk, maar toch.
Hoe staan gedachten met elkaar in verbinding?
When we examine the connectors between one form and another form, we can clearly delineate precisely what makes up these bonds. But once we move to the area of formlessness, we must stop relying on our senses and use intuition to tell us how connections link thoughts to form, and thoughts to thoughts. We know that we cannot store thoughts in a container. Thoughts are some way a part of the invisible world that exists, though hidden from us.
Vaste voorwerpen kunnen we zien en aanraken. We kunnen zien hoe ze met elkaar in verbinding staan. Alles via vaste vormen, waarbij lucht en vloeistof ook tastbare vormen zijn.
Maar hoe zit het dan met de verbinding tussen vormloze zaken, onze gedachten en herinneringen? Ze zijn een onderdeel van de onzichtbare, ontastbare wereld. Een wereld die wel degelijk bestaat om ons heen. We weten alleen niet hoe het precies werkt.
En Dyer gaat van hieruit nog een stapje verder.
Kan je geheugen BUITEN je hersenen liggen?
If memory (thoughts) cannot be stored in our brain, then we have to be open to the possibility that they are outside the brain in some way. The mysterious happenings that seem so inexplicable may somehow come under the heading of thought meeting thoughts. If there are invisible connections between thought and form, then why not between thoughts and thoughts as well? And if thoughts do indeed meet with other thoughts, and we are the source of thoughts, then it seems possible that we create synchronistic situations.
En zo redeneren we verder, Dyer en ik (doe je mee?). Logisch om te veronderstellen dat onze herinneringen en gedachten niet in onze hersenen, ons brein, zijn opgeslagen. Maar waar dan wel?
En als ze buiten ons ‘reizen’ wat ontmoeten ze dan onderweg. Het spreekwoord ‘twee zielen, één gedachte’, komt bij me op. Herken je dat? Soms weet je intuïtief wat de ander denkt. Twee gedachten ontmoeten elkaar in het onzichtbare veld.
Bestaat toeval?
Consider thought as something that we create all the time. We are the source of this creative process through our connection to the divine and the infinite. With this awareness we can dismiss “coincidence” and believe in the divine intelligence operating in our universe. Of course, once you believe it, you will truly see it working every day. It is here, it works, and you are a part of it. Believe it or not. See it or not.
Mooi om Dyer’s gedachtenexperiment aan te gaan en te ervaren dat toeval niet bestaat...
- Bezoek de website van Dr. Wayne W. Dyer
- Snuffel hier tussen Dyer’s boeken en dvd’s op bol.com
